چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید و
به جاش یه زخمه همیشگی رو قلبت هدیه داد ظل بزنی و به جای اینکه لبریز
کینه و نفرت شی حس کنی که هنوزم دوستش داری چقدر سخته دلت بخواد سر تو باز
به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر اوار غرورش همه وجودت له شده چقدر سخته
تو خیالت ساعت ها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچ چی به جز سلام نتونی
بگی چقدر سخته وقتی پشتش بهته دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبور
باشی بخندی تا نفهمه که هنوزم دوستش داری چقدر سخته گل آرزوهاتو تو باغ
دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی و اونوقت اروم زیر لب بگی گل من
باغچه نو مبارک